Te muchy są okropnie szybkie. Przemieszczają się od kwiatka do kwiatka w tempie chyba nawet większym niż pszczoły. Ale wciąż mam nadzieję, że kiedyś trafię na jakąś wyjątkowo powolną i zrobię jej super fotki.
Tamtego dnia cytrynki wciąż mi uciekały. Uganiałam się za nimi przez pół Ogrodu Botanicznego, aż wreszcie jeden z nich dał się przyłapać na kwiatach czosnku.
Koniec października to czas, kiedy lata już niewiele muchówek. Rzecz jasna poza zimieniami, wielbicielami chłodnej pory roku. Tamtego dnia na ścianie Arsenału dostrzegłam cztery osobniki, a w okolicy z pewnością było ich więcej.
To chyba jedyny tantniś, na jakiego natknęłam się w 2018 roku. One tak już mają, jednego lata jest ich bardzo dużo, a następnego prawie wcale.
Bardzo elegancko pozowała. Dzięki temu udało się nawet rozpoznać gatunek, co w przypadku śmietek bywa niezwykle trudnym zadaniem.
– – –
Śmietkę oznaczyła javanerkelens. Za pomoc bardzo dziękuję m8kss.
Mogłoby się wydawać, że pływając po wodzie nie jest łatwo złapać coś do jedzenia. Jednak nartnikom udaje się to bez szczególnych problemów.
Spotykałam je w tym rejonie przez cały lipiec i sierpień. Były ich tam dziesiątki. W pewnym momencie już nawet zaczęło mnie wkurzać, że niemal każda ciemna plamka na murku okazuje się wciąż tym samym gatunkiem.
Najnowsze komentarze