Na moim osiedlu wszystkie wstężyki są w tonacji żółto-brązowej, więc zaskoczyło mnie, że mogą być również takie zielonkawe. Barwa wydała mi się na tyle oryginalna, że aż zrobiłam zdjęcie.
Jak widać, muszla ślimaka dużo już przeszła, ale sprawiła się dobrze i wciąż zapewnia bezpieczne schronienie swojemu właścicielowi.
W moich rejonach najbardziej pospolitymi ślimakami są wstężyki. Winniczki spotykam bardzo rzadko, a jeśli już się trafiają, to są naprawdę porządnie wyrośnięte. Ten miał muszlę o średnicy około czterech centymetrów.
Były ich tam dziesiątki. W większości naprawdę duże, mierzące co najmniej dziesięć centymetrów. Wszystkie usiłowały wędrować wąską, asfaltową drogą. Pechowo dla nich była to ścieżka rowerowa, dość mocno uczęszczana…
Trzy albo cztery z wielkim trudem przeniosłam na trawnik (broniły się przed tym ze wszystkich sił), ale nie mam nadziei, że to coś pomogło. Z pewnością wkrótce znów powróciły na swoją trasę.
To dwie błyszczotki z dość odległych od siebie rejonów miasta. W 2020 roku na różnych murach i murkach widziałam całkiem sporo rozmaitych ślimaków, więcej niż w latach ubiegłych. Może dlatego, że aż tak nie doskwierała nam susza.
– – –
Ślimaki oznaczyli Radovan Coufal i Jonas Roth. Pomógł mi Maksymilian Syratt, za co mu bardzo dziękuję.
Wędrował po górnej warstwie roślin gęsto pokrywających trawnik. Miałam nadzieję na jakieś ciekawe portrety, ale nie, ledwo zaczęłam fotografować, szybkim (jak na ślimaka) ruchem zsunął się niżej.
Kilka takich malutkich ślimaczków przysiadło na szkolnym ogrodzeniu. Nigdy dotychczas nie widziałam muszelek o podobnym kształcie. Ładne i oryginalne.
Ponoć jest to jeden z najpospolitszych gatunków ślimaków w Polsce. Ale zdecydowanie nie w mojej okolicy.
– – –
Ślimaki oznaczyli Radovan Coufal i Jonas Roth. Pomógł mi Maksymilian Syratt, za co mu bardzo dziękuję.
Po raz pierwszy w życiu natknęłam się na pomrowa. A stało się tak dzięki temu, że zaglądałam pod wszystkie opadłe gałęzie w poszukiwaniu rozmaitych stworzeń. Ślimak był duży, mierzył ponad 7 centymetrów. I niestety trafił mi się okaz nietypowo ubarwiony, nawet specjaliści nie mogli się dogadać, który to gatunek.
Dzień był suchy, upalny i słoneczny. Nic dziwnego, że ten malutki ślimaczek nie był skłonny do wychylenia się z muszli. Ale w końcu jakoś udało mi się go namówić i pokazał rogi. A właściwie króciuteńkie różki.
– – –
Ślimaka oznaczył Jonas Roth. Za pomoc bardzo dziękuję m8kss.
Dostrzegłam go w strumieniu płynącym przez dolny ogród BUW. Zaciekawił mnie ten niebieski kolor i przez kilka lat bezskutecznie usiłowałam ślimaka zidentyfikować. Aż wreszcie się okazało, że to zwyczajna błotniarka.
– – –
Ślimaka oznaczył Roman Egorov. Za pomoc bardzo dziękuję m8kss.
Po co ślimakom owłosienie na muszli? Nie mam pojęcia. W każdym razie nie jest to pospolita cecha, znalazłam tylko jedną rodzinę, w której występuje. Brak jej nawet polskiej nazwy, choć liczy sobie u nas 20 gatunków.
– – –
EDIT 31.01.2020: Za oznaczenie (potwierdzone przez specjalistów) bardzo dziękuję m8kss.
Chwastowisko warszawskie 
Ostatnie komentarze